Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

Σε τι απέτυχε ο Τσίπρας

Δημοσιευμένο άρθρο του Κώστα Χρυσόγονου στο iefimerida


Στη διάρκεια της οκταετούς θητείας του ως υπουργός οικονομικών της Γερμανίας ο κ. Σόιμπλε είχε εκφρασθεί με χαρακτηριστική αυστηρότητα απέναντι στη χώρα μας. Το αποκορύφωμα ήταν στο οικονομικό forum του Davos στην Ελβετία, τον Ιανουάριο του 2016, όταν είπε κατά πρόσωπο στον πρωθυπουργό της Ελλάδας «είναι η υλοποίηση ηλίθιε» (εννοώντας την απαρέγκλιτη εφαρμογή των μνημονιακών «συνταγών» ως τον μόνο δρόμο για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας). Και όμως στην προχθεσινή του συνέντευξη στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ ο ίδιος αυτός Σόιμπλε ήταν όλο επαίνους για τον Αλέξη Τσίπρα αλλά και για την Ελλάδα, η οποία «πάει καλύτερα», αφού «το πρόγραμμα μέχρι τα μέσα του 2018 θα ολοκληρωθεί με επιτυχία» και τέλος «τα στοιχεία δείχνουν ότι τα πράγματα ανακάμπτουν».

Είναι γεγονός ότι το 2016 η Ελλάδα κατέγραψε πρωτογενές πλεόνασμα 3,9% και ήταν ένα από τα ελάχιστα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εμφάνισαν και συνολικό δημοσιονομικό πλεόνασμα (μετά από τόκους και χρεολύσια), ενώ και για τα επόμενα χρόνια προβλέπεται ότι θα κινηθούμε σε έδαφος πρωτογενών τουλάχιστον πλεονασμάτων. Επίσης γεγονός είναι ότι το 2017, για πρώτη φορά μετά από μια οκταετία βαθιάς ύφεσης, η ελληνική οικονομία προβλέπεται να αναπτυχθεί με ένα έστω και αναιμικό ρυθμό της τάξης του 1% έως 1,5% (πολύ κάτω όμως από τις αρχικές προβλέψεις για ανάπτυξη 2,7% και χαμηλότερα ακόμη και από τον μέσο όρο της ευρωζώνης που αναμένεται στο 2,2% για το τρέχον έτος). Αυτά, σε συνδυασμό με τη μείωση της ανεργίας (με τη βοήθεια βέβαια της μαζικής εισαγωγής «ευέλικτων» και κακοπληρωμένων μορφών απασχόλησης) από τα επίπεδα του σχεδόν 28% το 2013 σε περίπου 22% σήμερα, αφήνουν να εννοηθεί ότι έχει μπει «πάτος στο βαρέλι», αλλά τίποτα περισσότερο.

Στην πραγματικότητα αυτό που συνέβη ήταν ότι η Ελλάδα, με πρωταρχική ευθύνη βέβαια του πολιτικού της συστήματος αλλά και λόγω κατασκευαστικών αδυναμιών του ενιαίου νομίσματος, είχε βρεθεί το 2009 να καταναλώνει πολύ περισσότερα από όσα παρήγε, όπως αποδεικνύεται μεταξύ άλλων και από το έλλειμμα-ρεκόρ ύψους περίπου 15% του ΑΕΠ που καταγράφηκε το έτος εκείνο στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών (δηλαδή στις συναλλαγές της χώρας με το εξωτερικό, δείκτης μάλλον σημαντικότερος από τους δημοσιονομικούς). Οι μνημονιακές συνταγές συνίσταντο στη βίαιη συμπίεση της κατανάλωσης, αδιαφορώντας τόσο για το αν αυτό θα επιφέρει την παραπέρα συρρίκνωση της παραγωγής, όσο και για το ευρύτερο κοινωνικό κόστος. Η «επιτυχία» τους μεταφράζεται επί της ουσίας στην επίτευξη μιας ισορροπίας μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης (όπως αποδεικνύει ο μηδενισμός του ελλείμματος στις τρέχουσες συναλλαγές), σε πολύ χαμηλά όμως επίπεδα για αμφότερες. Η ισορροπία εξάλλου της οικονομίας δεν σημαίνει καθόλου και ισορροπία της ελληνικής κοινωνίας, αφού η τελευταία συρρικνώνεται εγκλωβισμένη μέσα στο τρίγωνο της υψηλής ανεργίας, της υπογεννητικότητας και της φυγής ιδίως των νέων στο εξωτερικό.

Αν θέλουμε να οικοδομήσουμε ένα μέλλον για τα παιδιά μας στον τόπο μας, αν θέλουμε να δρομολογήσουμε τη μακροπρόθεσμη συνέχιση της ύπαρξης του ελληνισμού στη φυσική του κοιτίδα, τότε χρειαζόμαστε υπερβάσεις οι οποίες βρίσκονται πέρα και έξω από τον ορίζοντα τόσο του κ. Σόιμπλε όσο (δυστυχώς) και του κ. Τσίπρα. Χρειαζόμαστε έναν διαφορετικό πολιτικό πολιτισμό, με περισσότερη παραγωγή κατά κυριολεξία πολιτικής και λιγότερη παραγωγή πελατειακών σχέσεων. Χρειαζόμαστε διάλογο ουσίας μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του συνταγματικού τόξου και των παραγωγικών φορέων για την εκπόνηση και εφαρμογή ενός μακρόπνοου σχεδιασμού παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας μας. Και χρειαζόμαστε δομικές αλλαγές στο κράτος, με ένα σαφέστερο και πιο ολιγόλογο νομοθετικό πλαίσιο, μια δημόσια διοίκηση πιο λειτουργική, λιγότερο εξαρτημένη από την εκάστοτε κυβέρνηση και περισσότερο αξιολογούμενη από τους χρήστες των δημοσίων υπηρεσιών (δηλαδή τους πολίτες), καθώς και μια δικαιοσύνη ταχύτερη στην απονομή της και πιο ανεξάρτητη. Μόνο όταν τα αποκτήσουμε όλα αυτά θα πάμε πραγματικά καλύτερα.

Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

To ενωσιακό δίκαιο οφείλει να εφαρμόζεται και στις μνημονιακές συμφωνίες / Αποτελεσματική μεταναστευτική πολιτική στην ΕΕ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες 27/10/2017



Υπερψήφιση στην Ολομέλεια του ΕΚ της έκθεσης του Κ. Χρυσόγονου για τον έλεγχο της εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ το έτος 2015 

Με πλειοψηφία (385 υπέρ, 109 κατά, 21 αποχές) υπερψηφίστηκε (26.10.2017) στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου η έκθεση του ανεξάρτητου ευρωβουλευτή Κώστα Χρυσόγονου για τον έλεγχο της εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ για το έτος 2015 (A8-0265/2017) [1]. Το γεγονός αυτό αποτελεί ξεχωριστή επιτυχία. Για πρώτη φορά υπερψηφίζεται στο Ευρωκοινοβούλιο σχετική έκθεση, η οποία εκτός της τυπικής παράθεσης πληροφοριών σχετικά με την εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ ασκεί κριτική στη στάση των οργάνων της ΕΕ απέναντι στη σύναψη και εφαρμογή των μνημονιακών συμφωνιών και των μέτρων που αυτά περιέχουν, αλλά και στην εφαρμογή της μεταναστευτικής νομοθεσίας.

Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δεσμεύονται από τις ευρωπαϊκές Συνθήκες 
Η έκθεση τονίζει ότι όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ δεσμεύονται από τις ευρωπαϊκές Συνθήκες και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (παρ. 26). Συνάγεται συνεπώς ότι τα όργανα της ΕΕ οφείλουν να τηρούν αυτές τις δεσμεύσεις και κατά την εφαρμογή των μνημονιακών συμφωνιών που συνάπτονται με κράτη μέλη, όπως η Ελλάδα. Ακόμη, υπογραμμίζεται η σημασία της διαφάνειας κατά την κατάρτιση και την εφαρμογή της νομοθεσίας από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη (παρ. 38).

Η σύναψη και εφαρμογή των Μνημονίων οφείλει να συνάδει με το δίκαιο της ΕΕ 
Αξιοσημείωτο είναι ότι η έκθεση αναφέρει ρητά ότι τα καθήκοντα που έχουν ανατεθεί στα όργανα της ΕΕ, π.χ. από τη συνθήκη για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ή άλλες συναφείς συνθήκες, περιλαμβάνουν και την υποχρέωση να διασφαλίζεται ότι τα μνημόνια που συνάπτονται στο πλαίσιο αυτών των συνθηκών - επομένως και το περιεχόμενό τους - οφείλουν να συνάδουν με το δίκαιο της ΕΕ. Κατά συνέπεια, σημειώνεται ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ οφείλουν να αποφεύγουν την υπογραφή μνημονίων, εφόσον υπάρχουν αμφιβολίες ότι το περιεχόμενό αυτών αντίκειται στο δίκαιο της ΕΕ (παρ. 27).
Η έκθεση υπογραμμίζει επίσης ότι το κλειδί για την υλοποίηση των πολιτικών της ΕΕ προς όφελος όλων είναι η ορθή εφαρμογή του κεκτημένου της ΕΕ. Απαιτείται συνεπώς η ενίσχυση της ορθής εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ, μέσω της τήρησης των συνθηκών της ΕΕ και του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Τονίζεται μάλιστα ότι η νομοθεσία της ΕΕ οφείλει να είναι το αποτέλεσμα μιας ελεύθερης και δημοκρατικής διαδικασίας (παρ. 37).
Από τα παραπάνω μπορεί να συναχθεί ότι οι μνημονιακές συμφωνίες και τα μέτρα που απορρέουν από αυτές εμπίπτουν στο ευρωπαϊκό δίκαιο. Στο πλαίσιο αυτό, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί θα έπρεπε να ενέχονται για τις πράξεις και τις παραλείψεις τους και σε ό,τι αφορά την εφαρμογή τέτοιων συμφωνιών. Αυτό καταδεικνύεται και τυπικά από το γεγονός ότι οι συγκεκριμένες αναφορές συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση για τον έλεγχο της εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ το έτος 2015 και δε θεωρούνται εκτός αντικειμένου από την πλειοψηφία της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου.
Στο πλαίσιο αυτό και προς επίρρωση των παραπάνω, η έκθεση του Κώστα Χρυσόγονου καλεί την Επιτροπή να καταστήσει τη συμμόρφωση προς το δίκαιο της ΕΕ πραγματική πολιτική προτεραιότητα που πρέπει να επιδιώκεται σε στενή συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Συγχρόνως, θα πρέπει να εξασφαλίζεται ότι η Επιτροπή ως συννομοθέτης παραμένει υπόλογη για τις πράξεις και τις παραλείψεις της (παρ. 33).

Αποδυνάμωση της θέσης της ΕΕ ότι τα Μνημόνια δεν υπάγονται στο ενωσιακό δίκαιο 
Τούτο είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς οι ανωτέρω αναφορές της έκθεσης που υιοθετήθηκαν από το Ευρωκοινοβούλιο, συνιστούν αποδυνάμωση της στάσης που έχει τηρήσει ως τώρα η ΕΕ απέναντι στη σύναψη των μνημονιακών προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής και την εφαρμογή των μέτρων τους. Σύμφωνα με αυτή τη θέση, θεωρείται ότι οι μνημονιακές συμφωνίες και το περιεχόμενό τους δεν υπάγονται στο δίκαιο της ΕΕ. Ως εκ τούτου τα όργανα της ΕΕ δε φέρουν καμία ευθύνη για την εφαρμογή τους και τα δυσμενή αποτελέσματα αυτών, παρά το γεγονός ότι είναι σε μεγάλο βαθμό συντάκτες και επόπτες τους, ενώ αποτελούν και συμβαλλόμενα μέρη.
Απέναντι σε αυτή την πρακτική, οι ανωτέρω θέσεις της έκθεσης του Κώστα Χρυσόγονου θα μπορούσαν να αποτελέσουν εφαλτήριο για τη θεμελίωση της ευθύνης των ευρωπαϊκών οργάνων κατά την εφαρμογή των μνημονιακών συμφωνιών, αλλά και τον αρτιότερο έλεγχο των μέτρων που περιλαμβάνουν προς την κατεύθυνση του απόλυτου σεβασμού των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, υπό το πρίσμα των ευρωπαϊκών Συνθηκών και του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της ΕΕ.

Επίδειξη αλληλεγγύης για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης
Εξίσου σημαντικό είναι και το ότι στην ετήσια έκθεση για τον έλεγχο της εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ για το έτος 2015 ασκείται για πρώτη φορά κριτική, σε τέτοιο επίπεδο, στο γεγονός ότι αρκετά κράτη μέλη παραβλέπουν τις υποχρεώσεις τους στους τομείς του ασύλου και της μετανάστευσης. Τονίζεται μάλιστα ότι η ΕΕ, λόγω των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου νομική, πολιτική και ανθρωπιστική πρόκληση. Υπό αυτές τις συνθήκες, η έκθεση καλεί τα κράτη μέλη, κατά την υποδοχή και την κατανομή προσφύγων, να λαμβάνουν υπόψη τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επισημαίνεται μάλιστα ότι μια αποτελεσματική μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ πρέπει να βασίζεται σε ισορροπία μεταξύ ευθύνης και αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών (παρ. 29).
Από αυτά συνάγεται ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη οφείλουν να αναλάβουν πλήρως τις ευθύνες και υποχρεώσεις τους απέναντι στις συμφωνίες για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης (π.χ. συμφωνία μετεγκατάστασης προσφύγων). Γίνεται συνεπώς εμμέσως πλην σαφώς παραδεκτό ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι, σε ένα πλαίσιο αλληλεγγύης, οφείλουν να ελαφρύνουν τα βάρη που επωμίζονται δυσανάλογα, κυρίως η Ελλάδα και η Ιταλία, σε ό,τι αφορά το πρόβλημα των συνεχών μεταναστευτικών ροών από την Αφρική και την Ασία προς την Ευρώπη.

Συνολική και όχι επιλεκτική εφαρμογή του ευρωπαϊκού δικαίου
Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός της ψήφισης της έκθεσης του Κ. Χρυσόγονου για τον έλεγχο της εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ για το 2015 μεταφέρει σαφές μήνυμα σε όλους τους θεσμούς της ΕΕ ότι η εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου πρέπει να είναι συνολική και όχι επιλεκτική. Αυτό αποτελεί μονόδρομο, αν η ΕΕ θέλει να πείσει τους πολίτες ότι σέβεται τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες της και επιθυμεί πραγματικά να βελτιώσει μακροπρόθεσμα τις προοπτικές βιωσιμότητάς της.

________________________________________
[1] Πρέπει να σημειωθεί ότι ορισμένα σημεία του αρχικού κειμένου της έκθεσης που αφορούσαν ιδίως κριτική στην εφαρμογή μνημονιακών μέτρων, όπως οι συνεχείς περικοπές στο κοινωνικό κράτος, σε μισθούς και συντάξεις, καθώς αυτά συνιστούν παραβίαση κοινωνικών και συνταγματικών δικαιωμάτων και εν γένει αντίκεινται στις ενωσιακές αρχές και αξίες, δεν υπερψηφίστηκαν από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, παρά το γεγονός ότι είχαν υπερψηφιστεί από την Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου (πρβλ. λ.χ. παρ. 28, 30, 31 του αρχικού κειμένου της έκθεσης που είχε υπερψηφιστεί στην Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων).
[2] Τελικό κείμενο έκθεσης στη JURI - ελλ.
[3] Ψηφισθέν κείμενο στην Ολομέλεια
[4] Ονομαστικά αποτελέσματα ψηφοφορίας - βλ. σ. 91-113
[5] Συνολικά αποτελέσματα ψηφοφορίας βλ. σ. 12-14
[6] Τελική λίστα ψηφοφορίας

Προτεραιότητα στην προστασία της υγείας και του περιβάλλοντος


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στρασβούργο, 26/10/2017


Προτεραιότητα στην προστασία της υγείας και του περιβάλλοντος


Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ: https://youtu.be/G0rj0XnSoGo 


Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας:

Η Έκθεση σχετικά με την οδηγία για την ευθύνη πρόληψης και αποκατάστασης περιβαλλοντικής ζημίας μας αφορά όλους. Σκοπός της υπάρχουσας οδηγίας ήταν η θέσπιση κοινού πλαισίου για περιπτώσεις ζημίας με βάση την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». Μέχρι σήμερα τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά, καθώς παρατηρείται ασυνεννοησία μεταξύ των κρατών, ενώ το πλαίσιο ευθυνών είναι περιορισμένο. Οφείλουμε λοιπόν να διατυπώσουμε έναν σύγχρονο και λειτουργικό ορισμό της περιβαλλοντικής ζημίας με βάση την ταχεία εξέλιξη των ρυπογόνων παραγόντων που οφείλονται στις βιομηχανικές δραστηριότητες, εντάσσοντας σε αυτό ειδικές περιπτώσεις όπως οι υπεράκτιες δραστηριότητες. Θα πρέπει εξάλλου το πλαίσιο για την περιβαλλοντική ευθύνη να επεκταθεί για να συμπεριλάβει και την επαναφορά των οικοσυστημάτων στην αρχική τους κατάσταση μετά τον τερματισμό επαγγελματικών δραστηριοτήτων. Οφείλουμε να αντιληφθούμε πως η προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών είναι η πρωταρχική μας ευθύνη.

Καταληκτική ομιλία του Κώστα Χρυσόγονου πάνω στην έκθεσή του για τον έλεγχο εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στρασβούργο, 26.10.2017


Περισσότερη αλληλεγγύη στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης


Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ: https://youtu.be/n5UvuZSoDKc 


Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας:


Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους τόσο της μεγάλης πλειοψηφίας των ομιλητών που εξέφρασαν πολύ θετικά σχόλια για την έκθεσή μου, όσο και εκείνους που εξέφρασαν επικριτικές απόψεις. Διότι στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού διαλόγου οι επικρίσεις, όταν αφορούν την ουσία των ζητημάτων, μπορούν μερικές φορές να μας δώσουν την ευκαιρία για γόνιμο προβληματισμό.

Η ουσία του πράγματος είναι ότι η ΕΕ βρίσκεται σήμερα σε μία κατάσταση αμφιβολίας για το μέλλον της. Πριν από λίγο καιρό ένα κράτος μέλος για πρώτη φορά αποφάσισε να αποχωρήσει με την ψήφο των πολιτών του. H αμφισβήτηση όμως δεν περιορίζεται σε αυτό το κράτος μέλος. Είναι φανερό ότι μεγάλη μερίδα Ευρωπαίων πολιτών αισθάνεται πως οι πολιτικές της Ένωσης δεν εξυπηρετούν επαρκώς τον στόχο της κοινής ευημερίας των λαών της, τον οποίο εξαγγέλλει η ιδρυτική της Συνθήκη.

Τις ανησυχίες αυτές των πολιτών πρέπει η Ένωση να τις αντιμετωπίσει σοβαρά. Κατά την άποψή μου, ο δρόμος για να τις αντιμετωπίσει είναι να υπάρξει μεγαλύτερη προσήλωση στο πρωτογενές ευρωπαϊκό δίκαιο, στις συνθήκες και ιδίως στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, με έμφαση, θα σας έλεγα, στα κοινωνικά δικαιώματα. Στο δικαίωμα για υγεία, στο δικαίωμα για παιδεία, στο δικαίωμα για εργασία, στο δικαίωμα για κοινωνική ασφάλιση και γενικότερα στα δικαιώματα αξιοπρεπούς διαβίωσης των ανθρώπων. Προκειμένου να συμβεί αυτό χρειάζεται περισσότερη αλληλεγγύη τόσο μεταξύ των κρατών μελών, όσο και στο εσωτερικό των κοινωνιών, με αναδιανομή από τους έχοντες προς τους μη έχοντες και όχι το αντίστροφο, όπως σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει σήμερα.

Ομιλία του Κώστα Χρυσόγονου πάνω στην έκθεσή του για τον έλεγχο εφαρμογής του δικαίου της ΕΕ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στρασβούργο, 26/10/2017


Όχι στην επιλεκτική εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου


Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ: https://youtu.be/eolEJ9EagAo 

Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας:


Κύριες και κύριοι ευρωβουλευτές,

Θέλω, αρχικά, να εκφράσω τις θερμότερες ευχαριστίες μου σε όλα τα μέλη της Επιτροπής Νομικών Υποθέσεων που συνέβαλαν να ολοκληρωθεί η σύνταξη της παρούσας έκθεσης. Ο τακτικός και συνεπής έλεγχος της εφαρμογής του ευρωπαϊκού δικαίου έχει καίρια σημασία για την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών της ΕΕ και για τη βελτίωση των αδυναμιών της. Η σχετική έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επικεντρώνει την προσοχή της στην τυπική εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας από τα κράτη-μέλη. Από την άλλη πλευρά όμως, φαίνεται ότι αγνοεί ουσιαστικούς κινδύνους παραβίασης των θεμελιωδών ευρωπαϊκών αρχών και αξιών, που έχουν εμφιλοχωρήσει σε πρακτικές των οργάνων και της ίδιας της Ένωσης. Οι κίνδυνοι αυτοί οφείλουν να επισημανθούν, αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά προκλήσεις του μέλλοντος.

Οι βασικοί τομείς, που η έκθεση της Επιτροπής καταγράφει ότι σημειώθηκαν οι περισσότερες διαδικασίες για παραβάσεις κατά κρατών μελών λόγω καθυστερημένης μεταφοράς ευρωπαϊκών κανόνων στο εσωτερικό τους το 2015 είναι οι τομείς της κινητικότητας και των μεταφορών, της ενέργειας και του περιβάλλοντος. Αν και το έτος 2015, για πρώτη φορά από το 2011, ο αριθμός των νέων καταγγελιών πιθανών παραβιάσεων του ευρωπαϊκού δικαίου παρουσιάζεται μειωμένος, εκφράζονται ανησυχίες ότι σημαντικός αριθμός νέων καταγγελιών αφορά ευαίσθητους τομείς, όπως της απασχόλησης, των κοινωνικών υποθέσεων, της κοινωνικής ένταξης, της επιχειρηματικότητας και της δικαιοσύνης.

Η ευθύνη των κρατών-μελών για την ορθή υλοποίηση και εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ δεν απαλλάσσει σε καμιά περίπτωση τα θεσμικά όργανα της ΕΕ από το καθήκον τους να τηρούν το ενωσιακό δίκαιο και να ενεργούν με βάση αυτό. Οι θεσμοί της ΕΕ, ακόμη και όταν δρουν ως μέλη μιας ομάδας διεθνών δανειστών, δεσμεύονται από τις Συνθήκες της ΕΕ και από τη Χάρτα των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Η πρακτική ενωσιακών θεσμών να υπογράφουν ως δανειστές μνημονιακές συμφωνίες με κράτη-μέλη, βάσει των οποίων αυτά αναλαμβάνουν την υποχρέωση να εφαρμόσουν επαχθή μέτρα λιτότητας, χωρίς αυτές οι συμφωνίες να υπάγονται στο ευρωπαϊκό δίκαιο, είναι κατακριτέα.

Επαχθή μέτρα, όπως συνεχείς περικοπές μισθών και συντάξεων, συνεχείς αυξήσεις φόρων και εισφορών που απορρέουν από αυτές τις συμφωνίες, και σε ορισμένες περιπτώσεις παραβιάζουν και συνταγματικά δικαιώματα, στερούνται βασικών προστατευτικών δικλείδων που παρέχει το ενωσιακό δίκαιο και η ενσωματωμένη σε αυτό Χάρτα των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Επισημαίνεται ακόμη ότι εξαιτίας της επιβολής ουσιαστικών περικοπών στη Διοίκηση, τη Δικαιοσύνη, την Υγεία, την κοινωνική Πρόνοια μέσω τέτοιων μέτρων υποχωρεί τελικά η προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων και αρχών, όπως το δικαίωμα στην υγεία, την εργασία, την αξιοπρέπεια και εν γένει υπονομεύεται το κοινωνικό κράτος. Τέτοιες πρακτικές δεν συνάδουν συνεπώς με το νομικό πολιτισμό της ΕΕ.

Συγχρόνως πρέπει να υπογραμμιστεί και το έλλειμμα εφαρμογής των κανόνων που διέπουν το άσυλο και τη μετανάστευση από τρίτες χώρες στην ΕΕ. Τούτο ισχύει ιδίως για τον μηχανισμό μετεγκατάστασης προσφύγων, καθώς ορισμένα κράτη-μέλη δεν τηρούν την εν λόγω συμφωνία, με αποτέλεσμα η Ελλάδα μαζί με την Ιταλία να επωμίζονται δυσανάλογα το βάρος των μεταναστευτικών ροών από την Αφρική και την Ασία προς την Ευρώπη. Έτσι όμως υπονομεύεται η θεμελιώδης αρχή της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και συνεργασίας και πλήττεται το κύρος της ΕΕ.

Η εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου πρέπει να είναι συνολική και όχι επιλεκτική, αν η Ένωση θέλει να πείσει τους πολίτες ότι σέβεται τις θεμελιώδεις αρχές της και έτσι να βελτιώσει τις μακροπρόθεσμες προοπτικές βιωσιμότητάς της.

Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2017

Προτεραιότητα στην προστασία της υγείας και του περιβάλλοντος

Περισσότερη αλληλεγγύη στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Όχι στην επιλεκτική εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου

Ο Κώστας Χρυσόγονος στο Start TV Κέρκυρας

Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017

Γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για τη μείωση των επενδύσεων και του ανταγωνισμού στην Ελλάδα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 19/10/2017


Βασιζόμενος σε πρόσφατα στοιχεία ερευνών που καταδεικνύουν ότι υπάρχει μείωση επενδύσεων στην Ελλάδα την τελευταία πενταετία, σε αντίθεση μάλιστα με τη γενικότερη αυξητική τάση στα μεσογειακά κράτη, ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος κατέθεσε σχετική γραπτή ερώτηση στην Επιτροπή. Ο Έλληνας ευρωβουλευτής σημείωσε ότι βασικές αιτίες αυτής της τάσης αποτελούν, σύμφωνα με έρευνες, τόσο τα επαχθή μέτρα λιτότητας, όσο και το περίπλοκο φορολογικό καθεστώς και ειδικότερα οι υπερβολικά υψηλοί φορολογικοί συντελεστές που έχουν θεσπιστεί στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο αυτό, ο ευρωβουλευτής κάλεσε την Επιτροπή να απαντήσει, με ποιους τρόπους σκοπεύει η ΕΕ να ενισχύσει το επενδυτικό κλίμα και την ανταγωνιστικότητα στην Ελλάδα και γενικότερα στα πιο ευάλωτα κράτη-μέλη;


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης: 

Με βάση στοιχεία ερευνών καταδεικνύεται ότι στην Ελλάδα υπήρξε μείωση των άμεσων ξένων επενδύσεων κατά την περίοδο 2011-2016. Μόνο 60 από τις συνολικά 10.660 άμεσες ξένες επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή της Μεσογείου την περίοδο 2011-2015 έγιναν στην Ελλάδα (0,56% του συνόλου) [1]. Παρόμοια εικόνα παρατηρείται και το 2016, όπου καταγράφηκαν μόλις 13 άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα [2]. Κατά την ίδια περίοδο, οι άμεσες επενδύσεις στις υπόλοιπες μεσογειακές χώρες της ΕΕ παρουσίασαν αύξηση 16% [3]. Παράλληλα, έρευνες δείχνουν ότι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας μειώνεται σταθερά τα τελευταία έτη [4], παράλληλα με την εφαρμογή επαχθών μέτρων λιτότητας (π.χ. σημαντική μείωση μισθών, δημοσίων επενδύσεων) μέσω των μνημονιακών συμφωνιών. Μία από τις αιτίες θεωρείται πως είναι εν γένει το περίπλοκο φορολογικό καθεστώς και ειδικότερα οι υπερβολικά υψηλοί φορολογικοί συντελεστές [5]. Από αυτό συνάγεται ότι η εφαρμογή αυτών των μέτρων λιτότητας δεν ενισχύει την ανταγωνιστικότητα, τις επενδύσεις και εν γένει την υγιή οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας.

Ερωτάται η Επιτροπή:
1) Με ποιους τρόπους σκοπεύει η ΕΕ να ενισχύσει το επενδυτικό κλίμα και την ανταγωνιστικότητα στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στα πιο ευάλωτα κράτη-μέλη;
2) Σχεδιάζει την παροχή επιπλέον τεχνικής και οικονομικής βοήθειας για τη βελτίωση των επενδύσεων και της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα και σε άλλα κράτη-μέλη με αντίστοιχα προβλήματα;

________________________________________

Η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης να στείλει αποφασιστικό μήνυμα στην Τουρκία

Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2017

Γραπτή ερώτηση του ευρωβουλευτή Κώστα Χρυσόγονου για την απαγόρευση απόπλου από την Τουρκία προς την Ελλάδα


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 18.10.2017


Ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος κατέθεσε γραπτή ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με αφορμή την απαγόρευση απόπλου των εμπορικών ιστιοπλοϊκών σκαφών με τουρκική σημαία που ενοικιάζονται από τουρίστες από την Τουρκία προς την Ελλάδα, την οποία διέταξαν οι τουρκικές αρχές στα τέλη Σεπτέμβρη. Ο Έλληνας ευρωβουλευτής επισήμανε ότι αυτό έχει αρνητικές συνέπειες για την οικονομία και την ασφάλεια της περιοχής. Στο πλαίσιο, αυτό κάλεσε την Επιτροπή να απαντήσει, πώς σκοπεύει να αντιδράσει για τη διασφάλιση της ακώλυτης διεξαγωγής των συγκοινωνιών και των μεταφορών στο Αιγαίο.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Στις 26.09.2017 ο Τούρκος υπουργός Ναυτιλίας, Μεταφορών και Επικοινωνιών Αχμέτ Αρσλάν ανακοίνωσε την άμεση απαγόρευση απόπλου προς την Ελλάδα όλων των εμπορικών ιστιοπλοϊκών σκαφών με τουρκική σημαία που ενοικιάζονται από τουρίστες, στις τουρκικές ακτές. Η ενέργεια αυτή αποφασίστηκε εξαιτίας του ότι οι ελληνικές λιμενικές αρχές προέβησαν σε νόμιμους ελέγχους τουρκικών τουριστικών πλοίων που πραγματοποιούσαν, όπως στην πράξη αποδείχθηκε, παράνομα εσωτερικές κρουαζιέρες στα ελληνικά νησιά. Συγχρόνως, ανακοίνωσε ότι από τις 12.10.2017 απαγορεύονται τα δρομολόγια από τα τουρκικά λιμάνια προς την Ελλάδα επιβατηγών και εμπορικών πλοίων. Κατά συνέπεια, τα ελληνικά νησιά δεν θα έχουν πλέον τακτική ακτοπλοϊκή σύνδεση με τα απέναντι τους τουρκικά παράλια, με ό,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, τις μεταφορές πολιτών και προϊόντων της ΕΕ και εν γένει για την τοπική οικονομία [1].

Ερωτάται η Επιτροπή:
1) Είναι ενήμερη για τις παραπάνω προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας απέναντι σε κράτος-μέλος;
2) Εγκρίνει αυτές τις ενέργειες; Πώς σκοπεύει να αντιδράσει για την διασφάλιση της ακώλυτης διεξαγωγής των συγκοινωνιών και των μεταφορών στο Αιγαίο;

________________________________________

Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

Δήλωση του Κώστα Χρυσόγονου με αφορμή τη δολοφονία της μαχητικής δημοσιο...

Δήλωση του Κώστα Χρυσόγονου με αφορμή τη δολοφονία της μαχητικής δημοσιογράφου Caruana Galizia

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 17.10.2017


Τα φαινόμενα της διαφθοράς, του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος και της διαπλοκής αποτελούν καίρια προβλήματα σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, που πρέπει να αντιμετωπιστούν αποφασιστικά. Η χθεσινή αποτρόπαιη δολοφονία της μαχητικής δημοσιογράφου Daphne Caruana Galizia, η οποία πρωτοστάτησε στην αποκάλυψη του σκανδάλου των Panama Papers, αποδεικνύει με τον πιο τραγικό τρόπο ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο σε αυτό το μέτωπο.

Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

Γραπτή ερώτηση του ευρωβουλευτή Κώστα Χρυσόγονου για την καταπάτηση των δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας της Αλβανίας


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 13/10/2017


Με αφορμή μεθοδευμένες ενέργειες του αλβανικού κράτους που στοχεύουν στον εκφοβισμό της ελληνικής εθνικής μειονότητας, στην υφαρπαγή της περιουσίας της και τελικά στη συρρίκνωσή της ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος κατέθεσε γραπτή ερώτηση στην Επιτροπή για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της μειονότητας. Στο πλαίσιο αυτό, ο ευρωβουλευτής ζητά από την Επιτροπή να απαντήσει, πως σχεδιάζει να διασφαλίσει αποτελεσματικά την προστασία των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας ενόψει και του γεγονότος ότι η Αλβανία είναι υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ.


Aκολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Από διάφορες πηγές εκφράζονται σοβαρές ανησυχίες για την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας της Αλβανίας, σε συνδυασμό με τη διασπορά εθνικιστικής προπαγάνδας σε βάρος της Ελλάδας, π.χ. μέσω σχολικών βιβλίων της Αλβανίας, που εμφανίζουν ως αλβανικές περιοχές μεγάλα τμήματα της ελληνικής Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας, παραχαράσσοντας την ιστορία [1]. Ιδιαίτερα τα τελευταία έτη παρατηρούνται μεθοδευμένες ενέργειες από την πλευρά της αλβανικής κυβέρνησης με στόχο τον εκφοβισμό της μειονότητας, της υφαρπαγής της περιουσίας της και τελικά τον εξαναγκασμό της σε φυγή από τον τόπο της. Αναφέρονται χαρακτηριστικά αυθαίρετες, μεθοδευμένες αναγκαστικές απαλλοτριώσεις σε βάρος περιουσιών οικογενειών της μειονότητας σε διάφορες περιοχές της Αλβανίας [2], καταστροφές θρησκευτικών χώρων της μειονότητας, κλοπές π.χ. εκκλησιαστικών αντικειμένων [3], επίθεση στο Γενικό Προξενείο Αργυροκάστρου [4], εν γένει ανάμειξη της αλβανικής Κυβέρνησης σε εσωτερικά, διοικητικά θέματα της ελληνικής μειονότητας [5].

 Με δεδομένο ότι η Αλβανία είναι υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ και συνεπώς οφείλει να σέβεται τις βασικές αρχές και αξίες της ΕΕ ερωτάται η Επιτροπή: 1) Γνωρίζει τις παραπάνω αυθαιρεσίες της αλβανικής Κυβέρνησης σε βάρος της ελληνικής μειονότητας; 2) Πώς σχεδιάζει να αντιμετωπίσει την καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της μειονότητας και να διασφαλίσει αποτελεσματικά την ακεραιότητα των δικαιωμάτων της; Εξετάζει το ενδεχόμενο να επιβάλει κυρώσεις στην Αλβανία;

________________________________________

Υπεκφυγές της Επιτροπής σε γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου για τη φτωχοποίηση των συνταξιούχων


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 13/10/2017


Σε γραπτή ερώτηση του ανεξάρτητου ευρωβουλευτή Κ. Χρυσόγονου σχετικά με τη φτωχοποίηση μεγάλου μέρους των Ελλήνων συνταξιούχων εξαιτίας των συνεχών περικοπών των συντάξεων τους, που απορρέουν από τα μνημονιακά μέτρα, απάντησε ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων κ. Mοσκοβισί. Ο Ευρωπαίος επίτροπος σημείωσε κατ’ αρχήν ότι, για να επανέλθει η ελληνική οικονομία σε βιώσιμη τροχιά ο ελληνικός λαός κατέβαλε τεράστιες προσπάθειες και έκανε θυσίες. Τόνισε ωστόσο ότι η εφαρμογή των μέτρων που αφορούν τις συντάξεις, όπως περιγράφονται στο μνημόνιο συνεννόησης, αποτελεί αρμοδιότητα των εθνικών αρχών.

Απέναντι σε επίκαιρα στοιχεία για τη δεινή κατάσταση των συνταξιούχων που παρέθεσε ο Κ. Χρυσόγονος, ο κ. Μοσκοβισί φαίνεται ότι αποφεύγει να απαντήσει ευθέως. Δίχως να αμφισβητεί τα εν λόγω στοιχεία, αρκείται στην παράθεση αποσπασματικών στατιστικών στοιχείων, προκειμένου να υπερασπιστεί τη στάση της ΕΕ σε αυτό το ζήτημα. Ο κ. Μοσκοβισί σημειώνει ότι οι μέσες αναπροσαρμογές των συντάξεων από το 2010 και ύστερα ήταν μικρότερες σε σύγκριση με τη μείωση του μέσου διαθέσιμου εισοδήματος των νεότερων ομάδων του πληθυσμού.

Κατά την άποψη της Επιτροπής, το γεγονός ότι οι μειώσεις των συντάξεων κατά μέσο όρο από το 2010 και ύστερα υπήρξαν μικρότερες από την μείωση του εισοδήματος των νεότερων ομάδων του πληθυσμού, θεωρείται αρκετό να αντικρούσει τα στοιχεία εξαθλίωσης των συνταξιούχων από τις συνεχιζόμενες περικοπές. Το επιχείρημα αυτό καταδεικνύει χαρακτηριστικά τον κυνικό τρόπο αντίληψης της δυσχερούς κοινωνικοοικονομικής κατάστασης της Ελλάδας. Με άλλα λόγια, η Επιτροπή θεωρεί ότι εφόσον νεότερες ηλικιακές ομάδες έχουν υποστεί μεγαλύτερες μειώσεις στο εισόδημά τους σε σχέση με τους συνταξιούχους, οι συνταξιούχοι δεν έχουν λόγο να διαμαρτύρονται για τις περικοπές που υφίστανται.

Εν συνεχεία, ο κ. Μοσκοβισί προς επίρρωση των θέσεων της Επιτροπής, επισημαίνει ότι οι μέσες αναπροσαρμογές των συντάξεων από το 2010 έχει οδηγήσει στη μείωση των επιπέδων σχετικής φτώχειας για τα άτομα ηλικίας 55 ετών και άνω από το 2010 και μετά. Ωστόσο ο Ευρωπαίος δεν εξηγεί, πώς συνδέονται οι περικοπές των συντάξεων με τη μείωση της φτώχειας των συνταξιούχων κατά το παραπάνω χρονικό διάστημα. Για να ενισχύσει τη θέση του παραπέμπει (υποσημ. 2) σε πίνακα της Eurostat (http://ec.europa.eu/eurostat/tgm/table.do?tab=table&init=1&language=en&pcode=tespm010&plugin=1), που δείχνει ότι το ποσοστό των ανθρώπων που κινδυνεύουν από φτώχεια στην Ελλάδα το έτος 2016- αν και από το 2013 και ύστερα μειώνεται ελαφρώς - εξακολουθεί πάντως να είναι μεγαλύτερο από ότι το 2010. Είναι όμως προφανές ότι το στοιχείο αυτό δε σχετίζεται με το παρόν αυξημένο επίπεδο φτώχειας των συνταξιούχων και τις δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον, καθώς είναι διαφορετικός ο δείκτης κινδύνου φτωχοποίησης από την ίδια τη φτωχοποίηση.

Σε ό,τι αφορά τις πρόσφατα θεσπισμένες συνταξιοδοτικές περικοπές (πρβλ. ενδεικτ. ν. 4387/2016), αλλά και την προνομοθετημένη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος το 2019 (ν. 4472/2017), ο κ. Μοσκοβισί θεωρεί ότι αυτές δεν επιτείνουν τη φτωχοποίηση των συνταξιούχων, καθώς στοχεύουν στις επικουρικές συντάξεις των συνταξιούχων υψηλού εισοδήματος, χωρίς άλλες ομάδες να υφίστανται ονομαστικές περικοπές σε σχέση με τα τέλη του έτους 2014. Επικαλείται μάλιστα νομική γνωμοδότηση των ευρωπαϊκών αρχών, που κρίνει ότι η προνομοθετημένη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων [1].

Από την απάντηση της Επιτροπής συνάγεται ότι δεν έχει σχεδιάσει κάποια στρατηγική για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των συνταξιούχων. Κατά τα λεγόμενα του κ. Μοσκοβισί, η Επιτροπή επικεντρώνει τις προσπάθειες της στην παροχή τεχνικής βοήθειας για την εφαρμογή του προγράμματος Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης σε εθνικό επίπεδο. Παράλληλα, στηρίζει γενικά και αόριστα τις αρχές στη βελτίωση της σχέσης κόστους-αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας του ελληνικού Εθνικού Συστήματος Υγείας, καθώς και στην εφαρμογή διαρθρωτικών μέτρων που διασφαλίζουν ότι θα είναι βιώσιμη η υψηλής ποιότητας περίθαλψη και ότι όλοι οι Έλληνες πολίτες θα έχουν πρόσβαση σε αυτή. Με δεδομένη όμως τη ζοφερή πραγματικότητα της εντεινόμενης κρίσης στο σύστημα υγείας της Ελλάδας, είναι απορίας άξιο, για το αν και πώς οι ευρωπαϊκοί θεσμοί στηρίζουν στην πράξη τη διασφάλιση της υψηλής ποιότητας περίθαλψης και της πρόσβασης σε αυτή όλων των Ελλήνων πολιτών.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, η εμπειρία έχει δείξει ότι τα δεδομένα προβλήματα δε βελτιώνονται ούτε με υπεκφυγές, ούτε με αόριστα καθησυχαστικά λόγια που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ούτε απλώς με τεχνικά μέτρα. Η παραδοχή της πραγματικότητας, που φαίνεται ότι αποφεύγει η Επιτροπή, θα ήταν το πρώτο βήμα για την επίλυση αυτών.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-003876/2017
προς την Επιτροπή
Άρθρο 130 του Κανονισμού
Kostas Chrysogonos (GUE/NGL)

Θέμα: Αντιμέτωποι με τη φτώχεια οι Έλληνες συνταξιούχοι

Την απογοήτευση και τη φτώχεια με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωποι οι Έλληνες συνταξιούχοι ως συνέπεια των πολιτικών λιτότητας που απαιτούν και επιβάλλουν τα κράτη – δανειστές, μέσω του «κουαρτέτου» των θεσμών με συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καταγράφει έρευνα του Ενιαίου Δικτύου Συνταξιούχων. Όπως προκύπτει από την έρευνα, οι 8 στους 10 συνταξιούχους έχουν φθάσει στο στάδιο της εξαθλίωσης, καθώς δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε τα φάρμακά τους. Βασική αιτία των προβλημάτων τους αποτελεί ο συνδυασμός μειώσεων στις συντάξεις με την αύξηση της φορολογίας. Χαρακτηριστικά υπολογίζεται πως περίπου 1,5 εκατομμύριο συνταξιούχοι, βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με τη φτώχεια, τη στιγμή που οι προγραμματισμένες περικοπές στις συντάξεις το 2019 θα οδηγήσουν σε νέα απώλεια εισοδημάτων. Παράλληλα, η νέα μείωση λόγω της σταδιακής κατάργησης της «προσωπικής διαφοράς» θα οδηγήσει σε επιπλέον απώλειες [2].

Ερωτάται η Επιτροπή:
Έχει εξετάσει μήπως οι απαιτήσεις των «θεσμών» (εξ ονόματος των κρατών – δανειστών) στους οποίους συμμετέχει και η ίδια η Επιτροπή, για διαρκώς επαχθέστερες μειώσεις συντάξεων προσβάλλουν τα δικαιώματα των ηλικιωμένων για αξιοπρεπή ζωή και συμμετοχή στον κοινωνικό βίο, που κατοχυρώνονται στο άρθρο 25 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ένωσης;
Ποιες δράσεις σχεδιάζει ώστε να διαμορφώσει καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για τους συνταξιούχους;

EL
E-003876/2017


Απάντηση του κ. Moscovici
εξ ονόματος της Επιτροπής (17.8.2017)

Για να επανέλθει η ελληνική οικονομία σε βιώσιμη τροχιά ο ελληνικός λαός κατέβαλε τεράστιες προσπάθειες και έκανε θυσίες. Από κοινού με τις ελληνικές αρχές, η Επιτροπή επιδίωξε επομένως να ελαχιστοποιήσει τις αρνητικές επιπτώσεις στους συνταξιούχους και να βελτιώσει την κατάσταση των πλέον ευάλωτων ομάδων. Η εφαρμογή των μέτρων που αφορούν τις συντάξεις όπως περιγράφονται στο μνημόνιο συνεννόησης αποτελεί αρμοδιότητα των εθνικών αρχών.

Οι μέσες αναπροσαρμογές των συντάξεων από το 2010 ήταν μικρότερες σε σύγκριση με τη μείωση του μέσου διαθέσιμου εισοδήματος των νεότερων ομάδων του πληθυσμού, γεγονός που έχει πράγματι οδηγήσει στη μείωση των επιπέδων σχετικής φτώχειας για τα άτομα ηλικίας 55 ετών και άνω από το 2010 και μετά [3]. Οι αναπροσαρμογές των συντάξεων που επήλθαν με τον νόμο 4387/2016 δεν θα μεταβάλουν την τάση αυτή· στοχεύουν στις επικουρικές συντάξεις των συνταξιούχων υψηλού εισοδήματος, χωρίς άλλες ομάδες να υφίστανται ονομαστικές περικοπές σε σύγκριση με τα τέλη του 2014. Όσον αφορά την προνομοθετημένη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος το 2019 (νόμος 4472/2017), οι αρχές υπέβαλαν νομική γνωμοδότηση που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η μεταρρύθμιση διασώζει τον πυρήνα του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, προβαίνοντας στις ελάχιστες δυνατές αναγκαίες περικοπές, και είναι, κατά συνέπεια, σύμφωνη με το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η Επιτροπή έχει στηρίξει τις αρχές, μέσω τεχνικής βοήθειας η οποία συντονίζεται από την υπηρεσία στήριξης διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (SRSS), στην εφαρμογή σε εθνικό επίπεδο του προγράμματος Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης [4], το οποίο παρέχει χρηματοδοτική στήριξη στους πλέον ευάλωτους πολίτες και εξασφαλίζει κοινωνικές υπηρεσίες και ενεργοποίηση της αγοράς εργασίας.

Ομοίως, η Επιτροπή στηρίζει τις αρχές στη βελτίωση της σχέσης κόστους-αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας του ελληνικού Εθνικού Συστήματος Υγείας, καθώς και στην εφαρμογή διαρθρωτικών μέτρων που διασφαλίζουν ότι θα είναι βιώσιμη η υψηλής ποιότητας περίθαλψη και ότι όλοι οι Έλληνες πολίτες θα έχουν πρόσβαση σε αυτή.

________________________________________

Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 2017

Εισήγηση του Κώστα Χρυσόγονου στο 10ο Διεθνές Συνέδριο Πολυτέκνων



 Το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας


Ο τίτλος της εισήγησής μου συνιστά ευφημισμό. Η χώρα μας δεν αντιμετωπίζει απλώς ένα δημογραφικό πρόβλημα, αλλά την εφιαλτική προοπτική της συρρίκνωσης και ταυτόχρονα της νέας διασποράς του πληθυσμού της. Εάν οι σημερινές πληθυσμιακές τάσεις συνεχισθούν και ενταθούν ως το τέλος του 21ου αιώνα, τότε απειλείται η ίδια η ιστορική συνέχεια του ελληνισμού στην ιστορική του κοιτίδα, δηλαδή τον ελλαδικό χώρο.

Οι γεννήσεις ανά γυναίκα είχαν αρχίσει να σημειώνουν ελαφρά αλλά διαρκή τάση από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια και έτσι από το 2,4 του έτους 1955 έφτασαν τα 2,1 το έτος 1981, δηλ. ακριβώς στο όριο το οποίο σηματοδοτεί τη διατήρηση του πληθυσμού στα ίδια επίπεδα. Από εκεί και πέρα όμως η πτωτική πορεία επιταχύνθηκε και έτσι από το 1993 και μετά ο δείκτης αυτός έπεσε στο απελπιστικό 1,3 και διατηρείται έως σήμερα στα ίδια επίπεδα. Έτσι, οι γεννήσεις μειώνονται διαρκώς, μόλις στις 92.148 το 2014, ενώ το 2013 ήταν 94.134 και τα προηγούμενα χρόνια σταθερά πάνω από τις 100.000. Αντίστροφα οι θάνατοι αυξάνονται ολοένα, στις 113.740 το 2014 έναντι 111.794 το 2013 και ακόμη λιγότερων παλιότερα, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο πληθυσμός με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Για το 2015 η ΕΛ.ΣΤΑΤ εκτίμησε πως η φυσική κίνηση του πληθυσμού ήταν -30000 (91847 γεννήσεις έναντι 121212 θανάτων) και η καθαρή μετανάστευση -45000 (109531 εξερχόμενοι μετανάστες έναντι 64446 εισερχομένων). Οι απώλειες αυτές μπορούν να φαίνονται προς το παρόν μικρές σε ετήσια βάση, αλλά είναι εξαιρετικά πιθανό να ενισχυθούν τα επόμενα χρόνια, εάν εξακολουθήσουν να υφίστανται οι αιτίες των σημερινών φαινομένων. Εξάλλου η καταγραφή απωλειών και στα δύο μέτωπα, φυσικής κίνησης και μετανάστευσης, λειτουργεί σωρευτικά σε βάθος χρόνου και απειλεί την Ελλάδα με πληθυσμιακή αποψίλωση.

Η δημογραφική αιμορραγία συνδέεται με την άνοδο της ανεργίας, από τα επίπεδα περίπου του 2% του ενεργού πληθυσμού τη δεκαετία του 1970 σε σχεδόν 28% το φθινόπωρο του 2013. Σήμερα ο δείκτης αυτός εξακολουθεί να βρίσκεται περίπου στο 22%, δηλ. στο υψηλότερο ποσοστό μεταξύ όλων των κρατών-μελών της ευρωζώνης. Τα στοιχεία αυτά άλλωστε δεν απεικονίζουν όλη την πραγματικότητα, αφού μεγαλύτερη σημασία από το θεωρητικό ποσοστό ανεργίας έχει το ποσοστό των ενεργών εργαζομένων στο σύνολο του πληθυσμού, το οποίο ανέρχεται στη χώρα μας στο 33% (3,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας σε πληθυσμό περίπου 11 εκατομμυρίων), ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο 43% (217 εκατομμύρια θέσεις εργασίας σε πληθυσμό 508 εκατομμυρίων). Με άλλες λέξεις, για να φθάσουμε στον πανευρωπαϊκό μέσο όρο χρειαζόμαστε ένα εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας. Η ανεργία πλήττει με μεγαλύτερη ένταση τις νέες ηλικίες, δηλ. ακριβώς τα ζευγάρια που θα μπορούσαν να τεκνοποιήσουν, καθιστώντας δυσχερή έως αδύνατη από οικονομική καθαρά άποψη τη δημιουργία οικογένειας. Τις ίδιες ηλικίες αφορά εξάλλου και το φαινόμενο της φυγής στο εξωτερικό.

Ο φαύλος κύκλος ανεργίας - υπογεννητικότητας - μετανάστευσης μπορεί να σπάσει μόνο εφόσον εισέλθουμε σε μια μακρόχρονη τροχιά ανάπτυξης. Για να συμβεί αυτο δεν αρκούν τα αναπτυξιακά εργαλεία που μας προσφέρει η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΣΠΑ, Σχέδιο Γιουνκέρ κ.λπ.). Χρειάζεται η εκπόνηση μιας εθνικής στρατηγικής για την ανάπτυξη, μέσα από διάλογο μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του συνταγματικού τόξου, ώστε να υπάρξει προοπτική εφαρμογής της σε βάθος δεκαετιών ολόκληρων, ανεξάρτητα από την εναλλαγή των κυβερνήσεων, και έτσι να προσελκύσουμε σοβαρές επενδυτικές προσπάθειες με τέτοιο χρονικό ορίζοντα, οι οποίες θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας. Στους άξονες μιας τέτοιας στρατηγικής πρέπει να συμπεριληφθούν τομές όπως η δραστική επιτάχυνση των ρυθμών απονομής της δικαιοσύνης και κτηματογράφησης της χώρας, καθώς και η βελτίωση της λειτουργικότητας της δημόσιας διοίκησης, ώστε να αυξηθεί, μεταξύ άλλων, η εισπραξιμότητα των δημοσίων εσόδων και να μπορέσουν να αποκλιμακωθούν σταδιακά οι φορολογικοί και ασφαλιστικοί συντελεστές.

Το δημογραφικό πρόβλημα συνδέεται εξάλλου άμεσα με τη διαρκή επιδείνωση της κατάστασης του ασφαλιστικού συστήματος. Το πρόβλημα του τελευταίου βρίσκεται στα βασικά δεδομένα τα οποία το καθιστούν μη βιώσιμο μακροπρόθεσμα. Στην Ελλάδα έχουμε τη στιγμή αυτή περίπου 3,7 εκατομμύρια εργαζομένους, χωρίς να είναι καθόλου βέβαιο ότι όλοι πληρώνονται έγκαιρα και ότι καταβάλλονται οι προβλεπόμενες ασφαλιστικές εισφορές. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν περίπου 2,7 εκατομμύρια συνταξιούχοι, ενώ πολυάριθμοι είναι όσοι έχουν υποβάλει παραίτηση προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν αλλά δεν τους έχει απονεμηθεί ακόμη η σύνταξή τους από τα οικεία ασφαλιστικά ταμεία. Συνεπώς η αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους βρίσκεται στο εφιαλτικά χαμηλό 1,4:1, με τάσεις περαιτέρω μείωσης, χωρίς βέβαια να υπολογίζουμε περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανέργους. Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι οι εισφορές 7 εργαζομένων δεν είναι δυνατό μακροπρόθεσμα να επαρκέσουν για να χρηματοδοτηθούν οι συντάξεις 5 συνταξιούχων, ενώ και ο κρατικός προϋπολογισμός δεν μπορεί να καλύπτει επ' άπειρο τα διαρκώς μεγαλύτερα ελλείμματα του ασφαλιστικού συστήματος.

Οι δύο βασικές αιτίες της παραπάνω κατάστασης είναι αφενός η υπογεννητικότητα και η συνακόλουθη γήρανση του πληθυσμού και αφετέρου η οικονομική ύφεση, η οποία όμως κι αυτή μπορεί κατά ένα μέρος να οφείλεται στην έλλειψη επαρκούς αριθμού νέων ανθρώπων με νέες ιδέες και νεανικό ενθουσιασμό. Αν θέλουμε συνεπώς να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στη ρίζα του και όχι να διαχειριζόμαστε απλώς μια ολοένα χειρότερη πτωχοποίηση (μέσω μειώσεων των συντάξεων ή οριζόντιων αυξήσεων των ασφαλιστικών εισφορών ή και τα δύο μαζί) θα έπρεπε να δοθούν κίνητρα για την τεκνοποιία και αντικίνητρα για τους άτεκνους μέσω αντίστοιχης στοχευμένης κλιμάκωσης των εισφορών. Επιπρόσθετα, μια τέτοια κλιμάκωση αποτελεί στοιχειώδες αίτημα κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης, αφού ο/η άτεκνος επωφελείται από το σύνολο του εισοδήματός του, καταναλώνοντάς το ή και αποταμιεύοντας για το μέλλον, ενώ αντίθετα οι γονείς είναι υποχρεωμένοι να διαθέτουν ένα μεγάλο (ευθέως ανάλογο με τον αριθμό των τέκνων τους) μέρος του δικού τους εισοδήματος για τις ανάγκες των παιδιών. Παραπέρα υπάρχει σοβαρή πιθανότητα εκείνα, όταν ενηλικιωθούν, να εργασθούν και να καταβάλουν ασφαλιστικές εισφορές που θα καλύπτουν μέρος ή το σύνολο των συντάξεων των γονέων τους, ενώ αντίθετα οι άτεκνοι θα τα περιμένουν όλα από τα αποθεματικά του ασφαλιστικού συστήματος και την κρατική χρηματοδότησή του. Πρέπει άρα οι γονείς να πληρώνουν χαμηλότερες ασφαλιστικές εισφορές- και μάλιστα τόσο χαμηλότερες όσο περισσότερα τέκνα έχουν- και αντίστροφα οι άτεκνοι υψηλότερες.

Συμπερασματικά, το ζητούμενο είναι να υπάρξει σοβαρή δημογραφική πολιτική εκ μέρους της πολιτείας, στη βάση ενός μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, η οποία να περιλαμβάνει δραστικές παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας. Ακόμη η πολιτική αυτή πρέπει να επαχθεί σε ένα γενικότερο μακρόπνοο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, ώστε να καταστεί βιώσιμη η ελληνική οικονομία και κοινωνία. Πρέπει να σταματήσουμε να αναλωνόμαστε στις γνωστές ανούσιες φραστικές οξύτητες και αντιπαραθέσεις με μόνο στόχο την κατάληψη ή διατήρηση θέσεων εξουσίας και την τροφοδοσία πελατειακών δικτύων και να στραφούμε στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Οφείλουμε να σπάσουμε το τρίγωνο υψηλής ανεργίας – υπογεννητικότητας – φυγής των νέων μας στο εξωτερικό, προκειμένου να διασφαλίσουμε την επιβίωση του ελληνισμού.

Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2017

Ανέτοιμη η ΕE για τη λήψη αποφασιστικών μέτρων απέναντι στις τουρκικές ενέργειες ισλαμοποίησης της Αγίας Σοφίας


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 11/10/2017


Σε γραπτή ερώτηση του Κ. Χρυσόγονου για τις τουρκικές ενέργειες μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε ισλαμικό τέμενος απάντησε o αρμόδιος Επίτροπος Περιφερειακής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ. Hahn. Στην απάντησή της η Επιτροπή αναφέρει ότι είναι ενήμερη για το εν λόγω ζήτημα, το οποίο έχει ήδη καταγραφεί σε παλαιότερες εκθέσεις της για την Τουρκία. Ακόμη, η Επιτροπή αναγνωρίζει ότι η έλλειψη ευαισθησίας ως προς τα θέματα της θρησκείας και του πολιτισμού μπορεί να διαταράξει την ασφάλεια και τη σταθερότητα.

Ως προς το πώς σχεδιάζει να αντιδράσει σε αυτό το ζήτημα απέναντι στην Τουρκία, η Επιτροπή αρκείται να δηλώσει απλώς ότι η ΕΕ ενθαρρύνει και στηρίζει το διαθρησκευτικό διάλογο, με στόχο να διευρυνθούν η αμοιβαία κατανόηση και σεβασμός. Στο πλαίσιο αυτό, φαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διαδραματίζει μάλλον ρόλο παρατηρητή ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα, ενώ δεν φαίνεται έτοιμη να αναλάβει αποφασιστικές πρωτοβουλίες απέναντι στις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης και της απάντησης:

Ερώτηση με αίτημα γραπτής απάντησης E-004186/2017
προς την Επιτροπή
Άρθρο 130 του Κανονισμού
Kostas Chrysogonos (GUE/NGL)

Θέμα: Παραβίαση του μουσειακού χαρακτήρα του ιστορικού μνημείου της Αγίας Σοφίας από την Τουρκία

Ήδη από το 1985 ο ιστορικός χώρος της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Ο χαρακτήρας του είναι αυστηρά κοσμικός, μουσειακός και προστατεύεται από τη διεθνή Σύμβαση Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς [1]. Ωστόσο με προκλητικές ενέργειες του τουρκικού κράτους φαίνεται ότι επιδιώκεται η προσβολή και αλλοίωση αυτού του χαρακτήρα. Στις αρχές Ιουνίου του 2017 ανακοινώθηκε ότι κατά τη διάρκεια του ιερού για τους μουσουλμάνους μήνα του Ραμαζανίου η τουρκική κρατική τηλεόραση θα μεταδίδει καθημερινά πρόγραμμα ισλαμικής καθοδήγησης από την Αγία Σοφία [2]. Εν συνεχεία την 21η Ιουνίου 2017 πραγματοποιήθηκε εκεί μουσουλμανική προσευχή και ανάγνωση του Κορανίου, παρουσία του Διευθυντή Θρησκευτικών Υποθέσεων της τουρκικής πρωθυπουργίας. Η τελετή μεταδόθηκε μάλιστα από την κρατική τηλεόραση [3]. Παράλληλα, η Τουρκία συνεχίζει τις στρατιωτικές παραβιάσεις του ελληνικού και κυπριακού θαλάσσιου και εναέριου χώρου [4], ενώ καταγγέλλονται συστηματικά μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Τούρκων πολιτών από το τουρκικό κράτος [5].

Ερωτάται η Επιτροπή:
• Πώς προτίθεται να αντιδράσει στις ανωτέρω τουρκικές ενέργειες;
• Θεωρεί σκόπιμη την επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας ως μέσο άσκησης πίεσης;

EL
E-004155/2017
E-004186/2017
E-004192/2017


Απάντηση του κ. Hahn
εξ ονόματος της Επιτροπής (18.9.2017)

Η Επιτροπή επισημαίνει στην έκθεσή της του 2016 για την Τουρκία [6] τις αντιδράσεις που προκαλεί η αμφιλεγόμενη χρήση της Αγίας Σοφίας, μουσείου που έχει χαρακτηριστεί παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, για την πραγματοποίηση θρησκευτικών τελετών. Ήδη στην έκθεσή της του 2015 για την Τουρκία [7], η Επιτροπή τόνιζε ότι οι αναφορές που είχαν γίνει στο παρελθόν σχετικά με την πιθανή μετατροπή της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη σε τζαμί αποτέλεσαν αντικείμενο αντιπαραθέσεων.

Η ΕΕ είναι προσηλωμένη στην ανάπτυξη πνεύματος πολυδεκτικής ανεκτικότητας, τόσο στην ΕΕ όσο και στις υποψήφιες για προσχώρηση στην ΕΕ χώρες. Η ιστορία έχει επανειλημμένα αποδείξει ότι η έλλειψη ευαισθησίας ως προς τα θέματα της θρησκείας και του πολιτισμού έχει τη δύναμη να διαταράξει την ασφάλεια και τη σταθερότητα. Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΕ ενθαρρύνει και στηρίζει τον διαθρησκευτικό διάλογο, με στόχο να διευρυνθούν η αμοιβαία κατανόηση και σεβασμός.

________________________________________

Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017

Δήλωση του Κώστα Χρυσόγονου για την εκδίκαση της υπόθεσης της Κ. Κούνεβα



 
Η ιδιαζόντως ειδεχθής δολοφονική επίθεση σε βάρος της Κωνσταντίνας Κούνεβα το 2008 επανέρχεται σήμερα με οδυνηρό τρόπο στο προσκήνιο της επικαιρότητας. Με την αφορμή αυτή υπογραμμίζω ότι το άρθρο 23 του Συντάγματος κατοχυρώνει το συνδικαλιστικό δικαίωμα και ότι το άρθρο 25 παρ. 1 του ίδιου υποχρεώνει όλα τα κρατικά όργανα να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη άσκηση των δικαιωμάτων αυτών. Το γεγονός ότι εννιά χρόνια μετά την επίθεση κατά της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα οι αυτουργοί μένουν άγνωστοι και ατιμώρητοι και η ίδια αγωνίζεται ακόμη για τη δικαστική της δικαίωση, δημιουργεί βαριές σκιές και αμφιβολίες για την αναποτελεσματικότητα του κράτους δικαίου στην Ελλάδα.

Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2017

Χρειαζόμαστε μια διαφορετική πολιτική για να δρομολογηθεί ισχυρή και βιώσιμη ανάπτυξη


Συνέντευξη του Κώστα Χρυσόγονου στη «Βραδυνή της Κυριακής»


1. Τι σας έκανε να επιλέξετε τώρα την έξοδο σας από το ΣΥΡΙΖΑ; Ειδικά τώρα που στην Ευρώπη υποστηρίζεται πως η οικονομία πάει καλύτερα;
Ο κύριος λόγος είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει εγκλωβισμένος σε μία περίκλειστη βάση 30 χιλιάδων μελών (θεωρητικά, αφού στην πράξη τα ενεργά μέλη είναι λιγότερα), που προέρχονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία από τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ της εποχής του 4%. Όσοι προέρχονται από τον ευρύτερο προοδευτικό και δημοκρατικό χώρο, δηλ. από το υπόλοιπο 31% των ψηφοφόρων που στήριξε το κόμμα και έφερε στην πρώτη θέση με 35% στις εκλογές του 2015, αντιμετωπίζονται με χαρακτηριστική καχυποψία από τις οργανώσεις και στην ουσία αποθαρρύνονται να εγγραφούν ως μέλη και να συμμετάσχουν στα κομματικά δρώμενα. Και σαν να μην έφθανε αυτό, ακόμα και τα συλλογικά όργανα που εκλέγονται από αυτή την πολύ μικρή βάση μελών στην πραγματικότητα υπολειτουργούν, αφού οι κρίσιμες αποφάσεις συχνά λαμβάνονται αλλού (π.χ. η απόφαση για κυβερνητική σύμπραξη με τους ΑΝΕΛ λήφθηκε από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ το ίδιο βράδυ των εκλογών του Ιανουαρίου 2015 και δεν ήρθε ποτέ για συζήτηση και ψήφιση στην Κεντρική Επιτροπή). Συνεπώς η εξαγγελία της ιδρυτικής διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ το 2013 ότι αυτός θα είναι ένα κόμμα μαζικό και δημοκρατικό, ανοικτό στην κοινωνία, διαψεύδεται στην πράξη. Οι πολιτικές που ακολουθεί η κυβέρνηση πάσχουν επομένως από ένα εγγενές έλλειμμα νομιμοποίησης, ενώ όσοι διαφωνούμε μπορούμε μεν να εκφράζουμε τις απόψεις μας, αλλά δεν μπορούμε πρακτικά να επηρεάσουμε τις αποφάσεις. Κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να θέσουμε το ερώτημα για αποχώρηση στα μέλη της Σοσιαλιστικής Τάσης, τα οποία και την αποφάσισαν κατά πλειοψηφία. Όσο για την οικονομία, καλώς εχόντων των πραγμάτων θα απαλλαγούμε από τα μνημόνια και την τρόϊκα το 2018, αλλά θα μας μείνει η εξαθλίωση. Και για να δρομολογηθεί ισχυρή και βιώσιμη ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια χρειαζόμαστε μια διαφορετική πολιτική, όπως έχω επισημάνει κατά καιρούς σε παρεμβάσεις μου, ασκώντας εποικοδομητική κριτική με συγκεκριμένες προτάσεις. 

2. Πολλοί σάς κατηγορούν πως αποχωρείτε αλλά διατηρείτε την έδρα και πως αυτό το κάνετε για να κερδίσετε και πολιτικά και οικονομικά...
Πρόκειται για κακοστημένο παραμύθι. Είναι αντικειμενικά αδύνατο να παραδώσω την έδρα μου στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού από τους τρεις επιλαχόντες που ακολουθούν σε σειρά σταυρών προτίμησης ο πρώτος αποχώρησε από το κόμμα τον Φεβρουάριο του 2015 και καταγγέλλει ακόμα και πρόσφατα την κυβερνητική πολιτική, ο δεύτερος δεν ήταν ποτέ μέλος του κόμματος και αρνήθηκε να είναι υποψήφιός του στις εθνικές εκλογές του 2015 και ο τρίτος επίσης ποτέ δεν υπήρξε μέλος του κόμματος και καταγγέλλει κατά καιρούς την κυβερνητική πολιτική. Συνεπώς, οι κραυγές για παράδοση της έδρας είναι υποκριτικές και αποσκοπούν απλώς στην πολιτική μου φίμωση. Όσο για τα οικονομικά αρκεί να δείτε τις δημοσιευμένες δηλώσεις μου πόθεν έσχες για τα έτη 2013 και 2014, όπου θα διαπιστώσετε ότι τα εισοδήματά μου όχι μόνο δεν αυξήθηκαν αλλά μειώθηκαν μετά την εκλογή μου στην Ευρωβουλή, επειδή μειώθηκε κατά πολύ η άσκηση δικηγορίας. 

3. Αν αποφασίσετε να ιδρύσετε αυτόνομη πολιτική κίνηση, θα την εκπροσωπήσετε στο ευρωκοινοβούλιο;
Η αυτόνομη πολιτική κίνηση είναι ήδη γεγονός, με την ψήφο των μελών της Σοσιαλιστικής Τάσης, και βέβαια θα την εκπροσωπήσω στο Ευρωκοινοβούλιο.

4. Από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκφράστηκε η άποψη πως θέλετε να συνεργαστείτε με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Αν συμβεί αυτό ενδέχεται να ενταχθείτε στην αντίστοιχη ομάδα του ευρωκοινοβουλίου; Στο ΠΑΣΟΚ δηλαδή;
Η ερώτησή σας αναφέρεται σε σχήματα τα οποία ενδέχεται σύντομα να πάψουν να υπάρχουν, εφόσον προχωρήσουν οι διαδικασίες για τη συγκρότηση νέου φορέα της Κεντροαριστεράς. Σήμερα όμως κανείς δεν ξέρει τι θα προκύψει από τις διαδικασίες αυτές, αν θα προχωρήσουν ομαλά ή θα εκτροχιαστούν στην πορεία, ποιος υποψήφιος θα εκλεγεί και κυρίως ποιά θα μπορούσε να είναι η ιδεολογική φυσιογνωμία και η οργανωτική συγκρότηση του νέου αυτού φορέα, αν υπάρξει. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι τα «αν» και τα σενάρια είναι τόσα πολλά, ώστε να καθίσταται προφανές ότι ο πραγματικός λόγος της αποχώρησης της Σοσιαλιστικής Τάσης δεν είναι η σεναριολογία, αλλά η πολιτική και οργανωτική διαφωνία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια απάντηση επί της ουσίας στις τοποθετήσεις μας αυτές δεν πήραμε ποτέ από τον ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιον εκπρόσωπό του. 

5. Είπατε προσφάτως πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετεξελιχθεί σε αρχηγικό κόμμα και πως δεν υπαρχει δημοκρατία. Βαριές εκφράσεις. Έχετε παραδείγματα συγκεκριμένα;
Η υφιστάμενη στο ιδρυτικό συνέδριο του 2013 εσωτερική πολυφωνία και συλλογικότητα στη λήψη των αποφάσεων σταδιακά αναιρέθηκε. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διαμορφωθεί σε ένα πιστό αντίγραφο των συγκεντρωτικών κομμάτων εξουσίας τα οποία καταγγέλλαμε το 2013. Οι συλλογικές διαδικασίες στο εσωτερικό του κόμματος έχουν καταντήσει να εξυπηρετούν απλά και μόνο την εκ των υστέρων περιβολή με δημοκρατικοφανή προσχήματα των ειλημμένων αποφάσεων ενός στενού και κλειστού κομματικού πυρήνα. Πρόκειται για αποφάσεις που λαμβάνονται χωρίς να στηρίζονται σε αρχές και κανόνες, με μόνο κριτήριο την εξυπηρέτηση των κομματικών ισορροπιών. Με αυτό τον τρόπο φτιάχτηκαν οι λίστες στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, όπου τοποθετήθηκαν πρόσωπα σε εκλόγιμες θέσεις οι οποίοι δεν είχαν μπει καν στον κόπο να διεκδικήσουν την εκλογή τους με σταυρό προτίμησης τον Ιανουάριο του 2015. Ακόμα και η κορυφαία – θεωρητικά – διαδικασία του συνεδρίου τον Οκτώβριο του 2016 κατέληξε σε απλή ανάδειξη κεντρικής επιτροπής, χωρίς να ληφθεί καμία δεσμευτική απόφαση για τα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση και το κόμμα.

6. Πριν από αυτή την απόφαση σας συνομιλήστε με τον Αλέξη Τσίπρα; Θέσατε υπόψη τους προβληματισμούς σας, έστω στον επικεφαλής της ευρωομάδας Δημήτρη Παπαδημούλη;
Τη Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου αντιπροσωπεία της Γραμματείας της Σοσιαλιστικής Τάσης, στην οποία μετείχα, συναντήθηκε με τον Γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μας κατέστησε σαφές ότι οι προτάσεις μας για αναδιοργάνωση του κόμματος σε πιο μαζική και δημοκρατική βάση βρίσκονται εντελώς έξω από την οπτική της ηγεσίας. Κατόπιν τούτου η Γραμματεία μας διατύπωσε την πρόταση για αποχώρηση προς τα μέλη της Σοσιαλιστικής Τάσης. Πριν από τη δημοσιοποίησή της επικοινώνησα με τον Δημήτρη Παπαδημούλη και τον ενημέρωσα. 

7. Γιατί πιστεύετε ότι διαφώνησαν οι κ.κ. Κουρουμπλής και Κοτσακάς;
Επειδή θέλουν να παραμείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ και τους λόγους είναι αρμόδιοι να τους εξηγήσουν οι ίδιοι.

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

Γραπτή ερώτηση του Κώστα Χρυσόγονου σχετικά με τα αποτελέσματα της συγκέντρωσης πλούτου και πληθυσμού σε μητροπολιτικές περιοχές


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στρασβούργο, 04/10/2017


Τα αρνητικά αποτελέσματα που έχει σε οικονομικό και περιβαλλοντικό επίπεδο η συγκέντρωση πλούτου και πληθυσμού σε μητροπολιτικές περιοχές υπογράμμισε ο Κώστας Χρυσόγονος με γραπτή του ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο Ευρωβουλευτής τόνισε πως το μερίδιο που αναλογεί στην παραγωγή πλούτου από τις μητροπολιτικές και αστικές περιοχές στα κράτη μέλη της ΕΕ ανέρχεται σε περίπου 70%, καλώντας την Επιτροπή να σχεδιάσει δράσεις ώστε να δοθούν ευκαιρίες αποκέντρωσης ιδιαίτερα στα κράτη-μέλη που αντιμετωπίζουν οικονομική κρίση και χρειάζονται νέες προοπτικές με στόχο την οικονομική ανάκαμψη.


Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Σύμφωνα με έκθεση της Eurostat, το μερίδιο που αναλογεί στην παραγωγή πλούτου από τις μητροπολιτικές και αστικές περιοχές στα κράτη μέλη της ΕΕ ανέρχεται σε περίπου 70% [1], γεγονός που συνεπάγεται και τη συγκέντρωση πληθυσμού στις περιοχές αυτές. Η πραγματικότητα αυτή είναι εμφανής ιδιαίτερα σε κράτη-μέλη τα οποία δεν διαθέτουν τη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή των κρατών της βόρειας Ευρώπης. Καθώς διανύουμε μια περίοδο διαφοροποίησης του παραγωγικού μοντέλου σε όλο τον κόσμο, η ανάγκη ανάπτυξης των περιφερειακών περιοχών με στόχο την προσέλκυση εργαζομένων θα οδηγούσε στην αναβάθμισή τους, με θετικές οικονομικές αλλά και περιβαλλοντικές συνέπειες, χάρη στη μείωση του πληθυσμού των μητροπολιτικών περιοχών.

Ερωτάται η Επιτροπή:

Ποιες δράσεις σχεδιάζει η Επιτροπή ώστε να δοθούν ευκαιρίες αποκέντρωσης ιδιαίτερα στα κράτη-μέλη που αντιμετωπίζουν οικονομική κρίση και χρειάζονται προοπτικές αναδόμησης με στόχο την οικονομική ανάκαμψη;

________________________________________

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017

Η χώρα χρειάζεται πολιτικά κόμματα νέου τύπου

Συνέντευξη του Κώστα Χρυσόγονου στην εφημερίδα Kontranews 01/10


• Σε περίπτωση που η ψηφοφορία αποφασίσει την παραμονή της Τάσης στον ΣΥΡΙΖΑ, είπατε ότι τότε θα σεβαστείτε την απόφαση. Θα είστε δηλαδή ευρωβουλευτής ενός κόμματος με το οποίο δεν συμφωνείται. Ο τίτλος "ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ" θα μπορεί να υποστηριχθεί πιστεύετε;
Προσυπογράφοντας την πρόταση της Γραμματείας της Σοσιαλιστικής Τάσης για διεξαγωγή ψηφοφορίας των μελών εξυπακούεται ότι αυτοδεσμεύομαι να υπακούσω στην όποια απόφαση της πλειοψηφίας, διαφορετικά η ψηφοφορία δεν θα είχε νόημα. Από κει και πέρα βέβαια θα εναπόκειται στον ΣΥΡΙΖΑ να κρίνει κατά πόσον μπορεί να υποστηριχθεί ο ένας ή ο άλλος τίτλος. 

• Συμμερίζεστε τη διαπίστωση ότι έχουμε φτάσει σε οριακό σημείο στη φορολογία;
Είναι γεγονός ότι οι φορολογικοί συντελεστές έχουν ανεβεί, λόγω της ασφυκτικής πίεσης των ξένων δανειστών, σε επίπεδα αντιπαραγωγικά για την ελληνική οικονομία. Η μείωσή τους δεν μπορεί να επιτευχθεί με μαγικό τρόπο και με ισχύ από αύριο. Προϋποθέτει τη βελτίωση της λειτουργικότητας των φοροελεγκτικών και φοροεισπρακτικών μηχανισμών, ώστε να περισταλεί η φοροδιαφυγή και να διευρυνθεί η φορολογική βάση. Αυτό βέβαια είναι ένα μέρος της γενικότερης ανάγκης για αναδιοργάνωση του κράτους σε πιο υγιείς βάσεις.

• Με τη νέα πολιτική της Γερμανίας μήπως φτάσουμε στο σημείο να «στήσουμε άγαλμα» στον Β. Σόιμπλε; Σας ανησυχεί το να είναι ένας φιλελεύθερος στη θέση του υπουργού οικονομικών;
Αυτό θα ήταν μια απευκταία εξέλιξη, αφού το κόμμα των Φιλελευθέρων έχει ακόμη πιο ακραίες, τιμωρητικές θέσεις απέναντι στη χώρα μας από ό,τι οι Χριστιανοδημοκράτες και αναπαράγει με χυδαίο ενίοτε τρόπο τα ρατσιστικά /ανθελληνικά στερεότυπα συγκεκριμένων γερμανικών ΜΜΕ.

• Ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης πότε εκτιμάτε πως θα έχουμε κ. Χρυσόγονε;
Θα ήθελα να ελπίζω σε εμπρόθεσμη ολοκλήρωσή της, δηλ. εντός του 2017. Η ιστορική εμπειρία πάντως, όχι μόνο με τη σημερινή κυβέρνηση αλλά και με τις προκατόχους της, δείχνει ότι σε όλες τις αξιολογήσεις σημειώνονται μικρές ή μεγάλες χρονικές υπερβάσεις. Το θετικό όμως είναι ότι η ανάγκη για επιπλέον ρευστότητα από την επόμενη εκταμίευση της δόσης δεν είναι άμεση για τα κρατικά ταμεία.

• Εκλογές πότε βλέπετε; Γιατί αν το Ταμείο αξιώσει νέα μέτρα όλα είναι πιθανά…
Το πραγματικά αξιοσημείωτο νέο στοιχείο της περιόδου από τον Νοέμβριο του 2015 έως σήμερα είναι ότι μετά τις «διαρροές» Παναγούλη – Νικολόπουλου η κυβερνητική πλειοψηφία παραμένει αρραγής, παρά το γεγονός ότι κλήθηκε στο διάστημα αυτό να ψηφίσει πολύ οδυνηρά μέτρα. Αν εξακολουθήσει η εικόνα αυτή, διαφαίνεται η προοπτική αν όχι εξάντλησης της τετραετίας πάντως διπλών εκλογών τον Μάιο του 2019 (εθνικές και ευρωεκλογές).

• Η κυβέρνηση δεν κάνει καλά που υιοθετεί το αφήγημα περί επενδύσεων; ή θεωρείτε πως συνεχώς τις αναγγέλλει και ποτέ δεν τις υλοποιεί…
Υπάρχουν κυβερνητικά στελέχη που κάνουν ειλικρινείς προσπάθειες για την επιτάχυνση διαφόρων επενδυτικών πρωτοβουλιών, αλλά και στελέχη τα οποία υιοθετούν μια διαφορετική έως αντίθετη ρητορική. Το κρίσιμο ζήτημα όμως είναι ότι υπάρχουν διαχρονικές (εδώ και δεκαετίες) δυσλειτουργίες στον κρατικό μηχανισμό, με ένα πολυδαίδαλο νομοθετικό πλαίσιο, μια δημόσια διοίκηση ενίοτε αρτηριοσκληρωτική και μια βραδυκίνητη δικαιοσύνη. Όλα αυτά δεν τα δημιούργησε βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι προηγούμενες κυβερνήσεις, χωρίς όμως και η σημερινή να δείχνει ότι διαθέτει ένα ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό σχέδιο για να τα διορθώσει. Άλλωστε η διόρθωση θα προϋπέθετε ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχισή της σε βάθος χρόνου, ανεξαρτήτως κυβερνητικών μεταβολών και εναλλαγών. Χρειαζόμαστε λοιπόν ένα λιγότερο οξυμένο και λιγότερο συγκρουσιακό πολιτικό κλίμα και χρειαζόμαστε την έναρξη ενός ουσιαστικού διαλόγου μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων του συνταγματικού τόξου και των παραγωγικών φορέων για να εκπονηθεί και εφαρμοσθεί σε βάθος χρόνου ένα εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προσελκύσουμε σοβαρές επενδυτικές πρωτοβουλίες, που θα φέρουν θέσεις εργασίας για τους νέους ιδίως ανθρώπους.

• Η συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εκτιμάτε ότι θα φτάσει μέχρι τέλους;
Δεν μπορώ να αποκλείσω κάποιο «ατύχημα» στο μέλλον, αφού είναι φανερό ότι υπάρχουν σημαντικές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές μεταξύ των δύο κομμάτων. Προς το παρόν πάντως, παρά τις δυσκολίες, οι διαφορές αυτές δεν φαίνεται να οδηγούν σε δυναμική ρήξης μεταξύ των ηγεσιών τους.

• Τις εξελίξεις στο χώρο της Κεντροαριστεράς πως τις σχολιάζετε; Θα διερευνούσατε την πιθανότητα να συνεργαστείτε μαζί τους στο μέλλον;
Δεν θα ήθελα να μπω σε υποθετικά σενάρια, τη στιγμή κατά την οποία δεν ξέρουμε ούτε πώς και πότε θα διεξαχθεί η ψηφοφορία της Κεντροαριστεράς, ούτε ποιος ή ποια θα εκλεγεί, ούτε – κυρίως- ποια θα είναι η πολιτική και οργανωτική φυσιογνωμία του νέου φορέα και πόσο πραγματικά νέος θα είναι αυτός. Γενικότερα πάντως η χώρα χρειάζεται πολιτικά κόμματα νέου τύπου, όπου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται πολύ πιο κοντά στη βάση, με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Η επικείμενη ψηφοφορία των μελών της Σοσιαλιστικής Τάσης ελπίζω να αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα.

• Η γνώμη σας για τη στρατηγική του Κυριάκου Μητσοτάκη ποια είναι;
Η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης υιοθετεί μια νεοφιλελεύθερη προσέγγιση, η οποία δεν μπορεί κατά τη γνώμη μου να βοηθήσει στην επίλυση των μεγάλων προβλημάτων του τόπου μας. Ακόμα και σε χώρες όπου η προσέγγιση αυτή εφαρμόστηκε με σοβαρότητα και συνέπεια, όπως από τους Χριστιανοδημοκράτες στη Γερμανία, οδήγησε σε θεωρητικούς μόνο ρυθμούς ανάπτυξης και σε δημοσιονομική ευρωστία, σε βάρος όμως των οικονομικά και κοινωνικά ασθενέστερων. Μεγάλο μέρος των πολιτών στη Γερμανία βρίσκεται σήμερα κάτω από τα όρια της φτώχειας και, το χειρότερο, υπάρχει και εκεί (όπως βέβαια και στην Ελλάδα) τρομακτική υπογεννητικότητα, που υποδηλώνει ότι, έστω και αν οι αριθμοί ευημερούν, οι άνθρωποι πάσχουν.

Ο Κώστας Χρυσόγονος στην TRT